به هنگام عزیمت برای فتح مکه، وقتی پیامبر كمى از مدینه فاصله گرفتند(حد ترخص)، آبى خواستند و روزه خود را افطار كردند و به همه دستور دادند كه افطار كنند. چند نفری بودند که تصور كردند اگر روزه بگیرند و با دهان روزه جهاد كنند، پاداش آنها افزونتر خواهد بود، برای همین از شكستن روزه خوددارى کردند.
در صورتی که همان خدایی كه دستور روزه ماه رمضان را داده، دستور روزه نگرفتن در مسافرت را هم داده. هر دو فرمان، برای سعادت بشر است.
پیامبر از امتناع این دسته ناراحت شدند ، فرمودند: آنان گناه كار و سركشاند.
این سبقت بر خدا و پیامبر، دلیل بر ایمان ضعیف آنهاست، قرآن چنین افرادى را ملامت كرده و مىگوید:
اى افراد با ایمان! جلو تر از خدا و پیامبر او حرکت نکنید.
یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا لاٰ تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیِ اَللّٰهِ وَ رَسُولِهِ (سوره حجرات – آیه یکم)
منبع: کتاب فروغ ابدیت- از آیت الله جعفر سبحانی
نکته: دقت و درس از این وقایع در زندگی ، خصوصا در این زمان که حکومت اسلامی هم برپا شده بسیار مورد نیاز هر مسلمان در صحنه است. هم باید مطیع و گوش به فرمان دستورات خدا بود و هم پر جوش و زنده و خلاق.
وبلاگ شخصی عباس واعظ (بردخون)...برچسب : نویسنده : abbasvaezo بازدید : 207